ἔντιμος

English (LSJ)

ον, (τιμή),    1 of persons, in honour, honoured, opp. ἄτιμος, Pl. Euthd.281c, etc.; τινί by another, S.El.239 (lyr.), Ant.25, etc.; παρά τινι Pl.Ti.21e: c. dat. rei, honoured with, σπονδαῖς E.Or.1688 (anap.); in office, Pl.R.564d; of men of high rank in Persia, X.Cyr.3.1.8, al.; opp. ἄδοξοι, D.3.29; = ἐπίτιμος, Decr. ap. eund.59.104.    2 of things, τὰ θεῶν ἔ. what is honoured in their sight, their ordinances or attributes, S.Ant.77; ἔ. ποιῆσαι τὴν τέχνην hold it in honour, Isoc.4.159; ἔ. ποιεῖν τι Arist.Pol.1286b15; ἔργα - ότερα (opp. ἀναγκαιότερα) ib. 1255b28; δαπανήματα -ότατα Id.EN1122b35; χώρα ἔ. place of honour, Pl.Epin.985e; ἔ. ἀπόλυσις, = Lat. honesta missio, PHamb.1.31.19 (ii A. D.).    3 Adv. -μως, ἄγειν τι Pl.R.528c, cf.Satyr.Vit.Eur.Fr. 39xviii27 (Pass.); ἔχειν τι Pl.R.528b; also ἐ. ἔχειν to be in honour, X.An.2.1.7: Sup. -ότατα D.C.63.17; -μως ἀπολελυμένος, = Lat. missus honesta missione, POxy.1471.6 (i A. D.), al.    II doing honour, honourable (to a person), λόγος Pl.Lg.855a.    III valuable, highly valued, [χώρα] Arist.Mete.352a12 (Comp.), cf. PLond.5.1708.33 (vi A. D.); of currency, accepted in exchange, opp. ἀδόκιμον, νόμισμα Pl.Lg.742a.

German (Pape)

[Seite 856] in Ehren, geehrt, geschätzt; von Menschen, τοῖς ἔνερθεν ἔντιμος νεκροῖς Soph. Ant. 25; El. 232; θεὸς ἀνθρώποις σπονδαῖς ἔσται ἔντιμος, der von den Menschen durch Spenden geehrt wird, Eur. Or. extr.; γενόμενος παρ' αὐτοῖς ἔντιμος Plat. Tim. 21 b. Ggstz ἄτιμος, Euthyd. 281 c; vgl. Lycurg. 41; οἱ ἔντιμοι, die Angesehenen, bes. von den Vornehmen bei den Persern, Xen. Cyr. oft. – Von Sachen, τὰ τῶν θεῶν ἔντιμα, das was bei den Göttern geehrt ist, die göttlichen Rechte, Soph. Ant. 77; χρήματα ἔντιμα τῇ τε πόλει καὶ παρὰ τῷ τοιούτῳ Plat. Rep. VIII, 554 b; κλέος καὶ λόγος ἔντιμος, ehrenvoll, Legg. IX, 855 a; ἔντιμος χώρα Epin. 985 e; ταφή D. Hal. 2, 52; νόμισμα, die Werth hat, gültig ist, Plat. Legg. V, 742 a. – Adv. ἐντίμως, z. B. βεβιωκότες, die ehrenwerth gelebt haben, Plat. Legg. VI, 762 e; ἔχειν, ἄγειν τινά, ehren, hochschätzen, Rep. VII, 528 b; Xen. An. 2, 1, 7 u. Sp.