σύμβολος

English (LSJ)

ον,

   A meeting by chance (ξυμβολοῦσιν cj. Valckenaer for -οισιν), A.Supp.502.    II σύμβολος (sc. οἰωνός), ὁ,= σύμβολον 111.2, augury, omen, ἐνόδιοι σ. Id.Pr.487; ξ. ὄρνις Ar.Av.721 (anap.), cf. S.Fr.148, X.Ap.13, Marin.Procl.10; dub. sens. in A. in PSI11.1210.4, IG42(1).123.34 (Epid., iv B.C.).

German (Pape)

[Seite 980] zusammentreffend, begegnend; καὶ συμβόλοισιν οὐ πολυστομεῖν χρεών, Aesch. Suppl. 497; Verkehr u Umgang habend, in Verbindung stehend, τινί, mit Einem. Nach Hesych. brauchte Soph. frg. 161 συμβόλους μαντείας für τὰς διὰ τῆς φήμης γινομένας, aus zufälligen Stimmen; Aesch. Prom. 485 sagt von Vogelzeichen ἐνοδίους τε συμβόλους γαμψωνύχων τε πτῆσιν οἰωνῶν; vgl. Xen. Apol. 13, wo vrbdn ist οἰωνούς τε καὶ φήμας καὶ συμβόλους τε καὶ μάντεις, u. oben σύμβολον.

Greek (Liddell-Scott)

σύμβολος: -ον, (συμβάλλω) ὁ κατὰ τύχην συναντῶν, (ἀλλ’ ὁ Valck. διώρθωσε ξυμβολοῦσιν, ἀντὶ -οισιν), Αἰσχύλ. Ἱκ. 502. ΙΙ. σύμβολος (ἐξυπακ. οἰωνός), ὁ, = σύμβολον, Ι. 1, σημεῖον, οἰωνός, Αἰσχύλ. Πρ. 487, Ξεν. Ἀπολογ. 13, πρβλ. Σοφ. Ἀποσπ. 161, Ἀριστοφ. Ὄρν. 721.