ἀπευκταῖος

English (LSJ)

α, ον,

   A = ἀπευκτός, Pl.Ax.369b (Sup.), Plu.2.289b; τάραχοι CPHerm. 119riv 16 (iii A.D.), cf. A.D.Synt.252.10. Adv. -αίως to the loss of our hopes, [τελευτῆσαι] POxy.1114.24 (iii A.D.).

German (Pape)

[Seite 289] = folgdm, ἐπιστήμη ἀπευκταιοτάτη Plat. Ax. 369 b.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπευκταῖος: -α, -ον, = τῷ ἑπομ. Πλάτ. Ἀξ. 369Β, Πλούτ. 2. 289Β, πρβλ. Ἀπολλών. π. Συντάξ. 252.