Τρώιος

Greek (Liddell-Scott)

Τρώιος: -η, -ον, συνῃρ. Τρῳός, ὁ ἀνήκων εἰς τὸν Τρῶα, Τρώιοι ἵπποι Ἰλ. Ε. 222· ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγὸν Ψ. 291. ΙΙ. Τρωϊκός, Ἰλ.: ― πρβλ. Τρώς, Τρωικός. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰ Σύμμικτα ἐν Ἀνηνᾶς τόμ. Ε΄, σ. 72.