Τρώιος

Greek (Liddell-Scott)

Τρώιος: -η, -ον, συνῃρ. Τρῳός, ὁ ἀνήκων εἰς τὸν Τρῶα, Τρώιοι ἵπποι Ἰλ. Ε. 222· ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγὸν Ψ. 291. ΙΙ. Τρωϊκός, Ἰλ.: ― πρβλ. Τρώς, Τρωικός. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰ Σύμμικτα ἐν Ἀνηνᾶς τόμ. Ε΄, σ. 72.

English (Autenrieth)

(1) of Tros, belonging to Tros, the son of Erichthonius, Il. 5.222, Il. 23.378.—(2) Trojan, belonging to the Trojans, Il. 13.262.—Fem., Τρωιάς, άδος, ληίς, γυναῖκες, ν 2, Il. 9.139; and as subst., without γυναῖκες, Il. 18.122.