δύστεκνος

English (LSJ)

ον,

   A unfortunate in one's children, S.OT1248, Vett. Val.18.5, Cat. Cod.Astr.1.149.

German (Pape)

[Seite 688] durch Kinder unglücklich, παιδουργία Soph. O. R. 1248.

Greek (Liddell-Scott)

δύστεκνος: -ον, ἀτυχὴς εἰς τὰ τέκνα, ἐπὶ τῆς Ἰοκάστης, Σοφ. Ο. Τ. 1248.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
malheureux par les enfants.
Étymologie: δυσ-, τέκνον.