Οὐκ ἔστιν οὐδείς, ὅστις οὐχ αὑτῷ φίλος → Nemo est, amicus ipse qui non sit sibi → Den gibt es nicht, der nicht sich selber wäre Freund
ἀμφιπερικραδάω: κραδαίνω ὁλόγυρα, Γρηγ. Ναζ. τόμ. Β΄, σ. 151.
