αμβλώ

Τὸν εὖ ποιοῦνθ' (εὐποροῦνθ') ἕκαστος ἡδέως ὁρᾷ → Den, der ihm wohltut, freut ein jeder sich zu sehn

Menander, Monostichoi, 501

Greek Monolingual

ἀμβλῶ (-όω) (Α)
ἀμβλίσκω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παράλλ. τ. του ρ. ἀμβλίσκω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀμβλωθρίδιος
μσν.
ἀμβλώθριον].