Θεοῦ γὰρ οὐδεὶς χωρὶς (ἐκτὸς οὐδεὶς) εὐτυχεῖ βροτῶν → Nullus beatus absque numine est dei → Glückselig Gott allein und sonst kein Sterblicher
Α
επίρρ. προς κάθε κατεύθυνση, προς οποιοδήποτε μέρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πᾶς, παντός + ουρανικό πρόσφυμα -αχ- + επιρρμ. κατάλ. -oῖ (πρβλ. απανταχοί), μέσω ενός αμάρτυρου επιθ. πανταχός].