Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
V. ἔξηβος, P. οἱ ὄντες ἐν τῇ καθεστηκυίᾳ ἡλικίᾳ (Thuc. 2, 36).
