ἀνθρωπόβρωτος

Greek (Liddell-Scott)

ἀνθρωπόβρωτος: -ον, ὁ ὑπ’ ἀνθρώπων βιβρωσκόμενος, «τὸ τὸν ἄνθρωπον εἶναι ἢ γενέσθαι ἰχθυόβρωτον καὶ τὸν ἰχθὺν ἀνθρωπόβρωτον οὔτε τὸν ἄνθρωπον εἰς ἰχθὺν ἀναλύει οὔτε τὸν ἰχθὺν εἰς ἄνθρωπον» Ἰουστ. Μάρτ. σ. 541.