diffuse
From LSJ
γραμματική ἐστιν ἐμπειρία τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ συγγραφεῦσιν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ λεγομένων → grammar is a practical knowledge of the usage of poets and writers of prose
English > Greek (Woodhouse)
v. trans.
P. and V. διασπείρειν, διαδιδόναι, V. ἐνδατεῖσθαι, Ar. and P. σπείρειν; see circulate.
adj.
Long-winded: P. μακρολόγος.
Be diffuse, v.: P. μακρολογεῖν, P. and V. μακρηγορεῖν.
Latin > French (Gaffiot 2016)
diffūsē (diffusus), d’une manière diffuse : Cic. Inv. 1, 98 || diffusius Cic. Tusc. 3, 22, avec plus d’étendue, de développement.
Latin > German (Georges)
diffūsē, Adv. (diffusus), I) zerstreut, nicht im Zusammenhange, Cic. de inv. 1, 98. – II) ausführlich, latius (weitläufiger) et diffusius dicere alqd, Cic. Tusc. 3, 22.
