Μενδήσιος
From LSJ
θεὸς δ' ἁμαρτάνουσιν οὐ παρίσταται → God doesn't stand by those who do wrong → A peccatore sese numen segregat → Ein Gott steht denen, die da freveln, niemals bei
French (Bailly abrégé)
α, ον :
de Mendès, mendésien.
Étymologie: Μένδης.
Greek Monolingual
Μενδήσιος, -ία, -ον (Α) Μένδης
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην πόλη της Αιγύπτου Μένδητα ή αυτός που προέρχεται από την πόλη Μένδητα («Μενδήσιον μύρον», Αθήν.)
2. (το αρσ. και θηλ.) αυτός που κατάγεται από την πόλη Μένδητα, ο κάτοικος του Μένδητος.
Russian (Dvoretsky)
Μενδήσιος: мендетский (мендесский) (νομός Her.): Μενδήσιον στόμα Her. или κέρας Thuc. устье Мендесского рукава (Нильской дельты).
