συγκεντώ

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234

Greek Monolingual

-έω, Α κεντῶ
σουβλίζω συγχρόνως («ἐποιεῖτο δὲ τὸν διωγμὸν ἐντονώτερον..., συγκεντῶν τοὺς ἀλιτηρίους», ΠΔ).