Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
ὀπίσσωτρον: «ἡ ἁψίς τοῦ τροχοῦ» Ἡσύχ., ἔνθα διορθωτ. ἐπισσωτρον.
