occur

English > Greek (Woodhouse)

verb intransitive

P. and V. συμβαίνειν. συμπίπτειν, παραπίπτειν, τυγχάνειν, συντυγχάνειν; see happen.

occur (to the mind): P. and V. παρίστασθαι (dat.), ἐμπίπτειν (dat.), ἐπέρχεσθαι (acc. or dat.), εἰσέρχεσθαι (acc. or dat.).