μεσόθεν

English (LSJ)

Μεσόθι, v. μεσς-.

German (Pape)

[Seite 138] poet. μεσσόθεν, aus der Mitte; Tim. Locr. 95 d; Parmenid. bei Plat. Soph. 244 c; Ap. Rh. 1, 1168; μεσσόθεν ὕλης, mitten im Walde, Iulian. 37 (IX, 661).

Greek (Liddell-Scott)

μεσόθεν: μεσόθι, μέσος, ἴδε μεσσ-.

French (Bailly abrégé)

adv.
du milieu.
Étymologie: μέσος, -θεν.

Greek Monolingual

μεσόθεν (ΑM)
βλ. μεσσόθεν.