δαιμονιώ

Greek Monolingual

δαιμονιῶ (-άω) (Α) δαίμων
1. δαιμονώ
2. (η μτχ. ενεστ. ως ουσ.) ὁ δαιμονιῶν (ἡ δαιμονιῶσα)
ο δαιμονισμένος.