εὔολβος

English (LSJ)

ον,

   A wealthy, prosperous, βασιλεῖς E.IT189 (lyr.); πάτρα IG7.530 (Tanagra); βίος, οἶκοι, Orph.H.29.19, Man.3.46.

German (Pape)

[Seite 1085] sehr glücklich, wohlhabend, Eur. I. T. 189 u. Sp., z. B. Luc. Tragod. 111; Man. 2, 238.

Greek (Liddell-Scott)

εὔολβος: -ον, πλούσιος, εὐδαίμων, Εὐρ. Ι. Τ. 189, Ἐπίγραμμ. ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. 1582, 2661.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
très heureux.
Étymologie: εὖ, ὄλβος.

Greek Monolingual

εὔολβος, -ον (Α)
1. πλούσιος
2. ευδαίμων.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + όλβος «ευτυχία»].