κυκητής

English (LSJ)

οῦ, ὁ,

   A stirrer, agitator, term applied to Heraclitus by Epicur.Fr.238, cf. Ptol.Tetr.166.

German (Pape)

[Seite 1526] ὁ. der Vermischende, Verwirrende, der Unruhestifter, Sp., vgl. D. L. 10, 8.

Greek (Liddell-Scott)

κῠκητής: -οῦ, ὁ, ὁ ταράσσων, ἀνακατώνων, ταραχοποιός, Διογ. Λ. 10. 8, Πτολ. Τετράβ. 166. 17.

Greek Monolingual

κυκητής, ὁ (Α) κυκώ
ταραχοποιός, ταραξίας.