ηιατρ. νόσος του μυελού τών οστών που χαρακτηρίζεται από αύξηση τών κολλαγόνων και στη συνέχεια τών δικτυωτών ινιδίων με ταυτόχρονη ατροφία τών κυτταρικών στοιχείων, ιδίως του αιμοποιητικού ιστού.