το
άκλ.
1. αστρον. αντικατακόρυφο σημείο της ουράνιας σφαίρας κατά το οποίο αυτή τέμνεται από την διεύθυνση της βαρύτητας κάτω από τον ορίζοντα ενός τόπου
2. μτφ. το κατώτερο σημείο κατάπτωσης, ξεπεσμού, υποβάθμισης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αραβ. nadhir «αντίθετος»].