νᾶας

English (LSJ)

Dor. acc. pl. of ναῦς (q.v.).

Greek (Liddell-Scott)

νᾶας: Δωρ. αἰτ. πληθ. τοῦ ναῦς, Θεόκρ. 7. 152., 22. 17.

Greek Monolingual

νάας και νάς, ὁ (Α)
φίδι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. εβρ. προέλευσης].