ντήζελ

Greek Monolingual

η, και ντήζελ, το
άκλ.
1. μηχανή εσωτερικής καύσης που χρησιμοποιεί ως καύσιμο το βαρύ πετρέλαιο, ντηζελοκινητήρας
2. (το ουδ.) (κατ' επέκτ.) το βαρύ πετρέλαιο. [ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. diesel < R. Diesel, όν. Γερμανού μηχανικού και εφευρέτη].