προκλητικότητα

Greek Monolingual

η, Ν
το να προκαλεί κανείς κάποιον, η ιδιότητα του προκλητικού.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προκλητικός. Η λ., στον λόγιο τ. προκλητικότης, μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Εφημερίς].