σύνιππος

English (LSJ)

ον,

   A together with a horse, Tz.H.3.868.

Greek Monolingual

-ον, Μ
ο μαζί με το άλογο («...σύνιππον τῷ λάκκῳ πεπτωκότα», Τζέτζ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἵππος (πρβλ. ἔφ-ιππος)].