τλημόνως

German (Pape)

[Seite 1123] adv. von τλήμων; ἤντλουν κακά, Aesch. Ch. 737; μένειν χρὴ τλημόνως, Eur. Suppl. 947, u. öfter.

Greek (Liddell-Scott)

τλημόνως: Ἐπίρρ. τοῦ τλήμων, μετὰ καρτερίας, τὰ μὲν ἄλλα τλημόνως ἤντλουν κακὰ Αἰσχύλ. Χο. 748· μένειν χρὴ τλημόνως Εὐρ. Ἱκ. 947. - Καθ’ Ἡσύχ.: «τλημόνως· ἐλεεινῶς». - Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 73.

French (Bailly abrégé)

adv.
1 dans le malheur, misérablement;
2 avec courage.
Étymologie: τλήμων.

Greek Monolingual

Α
επίρρ. βλ. τλήμων.