ἀναπτοέω

English (LSJ)

poet. ἀνα-πτοιέω,

A scare exceedingly, Mosch.2.23, Opp.C. 1.107, etc.:—Pass., to be scared, Plu. Pel.16; to be in great excitement, Id.2.261a, etc.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναπτοέω: ποιητ. -πτοιέω, κατατρομάζω τινά, Μόσχ. 2. 23, Ὀππ., κτλ.: ― παθ. κυριεύομαι ὑπὸ τρόμου, τρομάζω, Πλούτ. Πελοπ. 16· εἶμαι ἐν μεγάλῃ ταραχῇ, ὁ αὐτ. 2. 261Α, κτλ. Καθ’ Ἡσύχ. «ἀν[απ]επτοημένοι· τὰς διανοίας ἀνατετραμμένοι».

French (Bailly abrégé)

-οῶ;
frapper d’étonnement.
Étymologie: ἀνά, πτοέω.

Spanish (DGE)

• Alolema(s): poét. ἀναπτοιέω Mosch.2.23
1 asustar ποῖοί με ... ἀνεπτοίησαν ὄνειροι; Mosch.l.c., θῆρας Opp.C.1.107, γυναῖκας Nonn.D.26.331.
2 en v. med.-pas. excitarse, asustarse προφανέντος ἐξαίφνης κάπρου Plu.Pel.16, cf. 2.261a, Nonn.D.31.192
•conmmoverse Musae.168.

Greek Monotonic

ἀναπτοέω: ποιητ. -πτοιέω, μέλ. -ήσω, κατατρομάζω, τρομάζω υπερβολικά, σε Μόσχ. — Παθ., είμαι τρομαγμένος, σε Πλούτ.