σῶν

Greek (Liddell-Scott)

σῶν: Ἀττ. αἰτ. ἑνικ. ἀντὶ σῶον, Θουκ. 3. 34,

French (Bailly abrégé)

nom.-acc. neutre ou acc. sg. de σῶς;
gén. pl. de σός.

Greek Monotonic

σῶν: Αττ. αιτ. ενικ. αντί σῶον.