ὑδατοπότης

English (LSJ)

ου, ὁ,

   A water-drinker, Phryn.Com.69; cf. ὑδροπότης.

German (Pape)

[Seite 1172] ὁ, der Wassertrinker, Ath. II, 44.

Greek (Liddell-Scott)

ὑδᾰτοπότης: ὁ, ὁ πίνων ὕδωρ, ἴδε ὑδροπότης.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
buveur d’eau.
Étymologie: ὕδωρ, πίνω.

Greek Monolingual

ὁ, Α
ο υδροπότης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ὕδατος + -πότης (< πότης < πίνω), πρβλ. οινο-πότης.

Greek Monotonic

ὑδᾰτοπότης: ὁ, αυτός που πίνει νερό, πότης νερού.