δεῖος: τό, Ἐπ. ἀντὶ τοῦ δέος (ὡς κλεῖος ἀντὶ τοῦ κλέος), χλωροὶ ὑπαὶ δείους Ἰλ. Ο. 4.
(τό) :épq.c. δέος.
δεῖος: τό, Επικ. αντί δέος, σε Ομήρ. Ιλ.