ἐχέστονος

English (LSJ)

ον,

   A bringing sorrows, ἰός Theoc.25.213.

German (Pape)

[Seite 1124] Seufzer bringend, verursachend, ἰός Theocr. 25, 213.

Greek (Liddell-Scott)

ἐχέστονος: -ον, ὁ προξενῶν στόνους, στεναγμούς, λύπας, ἰὸν ἐχέστονον Θεόκρ. 25. 213.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui cause de la douleur.
Étymologie: ἔχω, στόνος.

Greek Monolingual

ἐχέστονος, -ον (Α)
αυτός που φέρνει στεναγμούς («ἰὸν ἐχέστονον», Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εχε- (< έχω I) + στόνος «στεναγμός»].

Greek Monotonic

ἐχέστονος: -ον, αυτός που προξενεί λύπες, αυτός που προκαλεί στεναγμούς, σε Θεόκρ.