φρονούντως

English (LSJ)

Adv. part. pres. Act. of φρονέω,

   A wisely, prudently, A. Supp.204, S.Ant.682.

Greek (Liddell-Scott)

φρονούντως: ἐπίρρ. μετοχ. ἐνεργ. ἐνεστ. τοῦ φρονέω, φρονίμως, συνετῶς, Αἰσχύλ. Ἱκ. 204, Σοφ. Ἀντιγ. 682.

French (Bailly abrégé)

adv.
sagement, avec prudence.
Étymologie: φρονέω.

Greek Monolingual

Α
επίρρ. φρονίμως, με φρόνηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρονῶν, -οῦντος, μτχ. ενεστ. του ρ. φρονῶ + επιρρμ. κατάλ. -ως].

Greek Monotonic

φρονούντως: επιρρ. μτχ. Ενεργ. ενεστ. του φρονέω, φρόνιμα, συνετά (με φρόνηση, με σύνεση), σε Σοφ.