μᾶ

English (LSJ)

shorter Aeol. and Dor. form for μάτηρ, in the phrase μᾶ γᾶ,

   A = μῆτερ γῆ, A.Supp.890, 899 (both lyr.): as an exclam. used by women (perh. = Demeter), Herod.1.85, 4.20; μᾶ, πόθεν ὥνθρωπος; Theoc.15.89.

German (Pape)

[Seite 78] äol. u. dor. = μήτηρ, nur im vocat. μᾶ γᾶ, Mutter Erde, Aesch. Suppl. 867. 876. Vgl. die ähnl. kurzen Formen βᾶ, δῶ, λῖ. – Bei Theocr. 15, 89 Ausruf der Verwunderung.

French (Bailly abrégé)

éol. et dor. c. μᾶτερ, μῆτερ, seul. au voc. μᾶ γᾶ ESCHL ô terre notre mère !.
Étymologie: cf. βᾶ, δῶ, κρῖ.

Greek Monotonic

μᾶ: συντετμ. Δωρ. τύπος αντί μάτηρ, μᾶ γᾶ αντί μῆτερ γῆ, σε Αισχύλ.· μᾶ, πόθεν ἅνθρωπος, σε Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

μᾶ: interj. дор. (из μᾶτερ!)
1) μᾶ γᾶ! Aesch. о мать-земля!;
2) (возглас удивления или негодования): μᾶ, πόθεν ἄνθρωπος; Thuc. вот еще, откуда (взялся этот) человек?