ἀδούπητος

English (LSJ)

ον,

   A noiseless, AP5.293.8 (Agath.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀδούπητος: -ον, = ἀθόρυβος. Ἀνθ. Π. 5. 294.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
sans bruit.
Étymologie: ἀ, δουπέω.

Spanish (DGE)

-ον
silencioso ἠχώ Nonn.D.1.300, χεῖρες Nonn.D.1.433, AP 5.294.8 (Agath.), βοείη Nonn.D.12.121, πέδιλον Nonn.Par.Eu.Io.11.54.

Greek Monotonic

ἀδούπητος: -ον (δουπέω), αθόρυβος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

ἀδούπητος: бесшумный, не производящий шума (χεῖρες Anth.).