γηπετής

English (LSJ)

ές, (πίπτω)

   A falling or fallen to earth, E.Ph.668 (lyr.).

Greek (Liddell-Scott)

γηπετής: -ές, (πίπτω) ὁ πίπτων ἢ πεσὼν εἰς τὴν γῆν, Εὐρ. Φοιν. 668.

Greek Monolingual

γηπετής _(-ές (Α)
αυτός που έπεσε κάτω στο χώμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη + -πετής < πίπτω)

Greek Monotonic

γηπετής: -ές (πίπτω), αυτός που πέφτει ή έχει πέσει στη γη, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

γηπετής: дор. γᾱ-πετής 2 падающий или упавший на землю Eur.