δεικτικῶς

French (Bailly abrégé)

adv.
de façon à démontrer, par une preuve directe.
Étymologie: δεικτικός.

Russian (Dvoretsky)

δεικτικῶς: лог. воочию, т. е. в порядке непосредственного доказательства, прямо (συλλογίζεσθαι Arst.).