adv.1 avec force;2 avec fermeté.Étymologie: κρατερός.
κρᾰτερῶς: 1) твердо, крепко, непоколебимо (ἑστάμεναι, μάχεσθαι Hom.);2) сильно, мощно (βαλεῖν τινα Hom.);3) грозно, сурово (ἀγορεύειν, ἀποειπεῖν Hom.).