σῶν

Greek (Liddell-Scott)

σῶν: Ἀττ. αἰτ. ἑνικ. ἀντὶ σῶον, Θουκ. 3. 34,

French (Bailly abrégé)

nom.-acc. neutre ou acc. sg. de σῶς;
gén. pl. de σός.

Greek Monotonic

σῶν: Αττ. αιτ. ενικ. αντί σῶον.

Russian (Dvoretsky)

σῶν: I (= σῶον)
1) acc. sing. к σάος (σῶς);
2) n к σάος (σῶς).
II τό σῶς существование, жизнь: τὸ σ. ἐστιν πικρόν Eur. жизнь (без любви) горька.