abject

English > Greek (Woodhouse)

adj.

P. and V. ταπεινός.

Of things extreme: P. and V. ἔσχατος.

Abject poverty: P. μυρία πενία, ἡ (Plat.), πολλὴ ἔνδεια, ἡ (Dem.).

Dutch > Greek

κατάπτυστος