παραδεκτέος

French (Bailly abrégé)

α, ον :
qu’on peut ou qu’il faut admettre.
Étymologie: adj. verb. de παραδέχομαι.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παραδεκτέος -α -ον, adj. verb. van παραδέχομαι, die toegelaten moet worden; n. παραδεκτέον er moet worden geaccepteerd.

Russian (Dvoretsky)

παραδεκτέος: adj. verb. к παραδέχομαι.

Middle Liddell

έος, η, ον,
to be admitted, Plat.
παραδεκτέος, ον, verb. adj. of παραδέχομαι
one must admit, Plat.