prejudge

English > Greek (Woodhouse)

verb transitive

Ar. and P. προκαταγιγνώσκειν.

when you have heard all, decide; do not prejudge the issue: P. ἐπειδὰν ἅπαντα ἀκούσητε κρίνατε, μὴ πρότερον προλαμβάνετε (Dem. 44).