ὠρυδόν

English (LSJ)

Adv.

   A howling, Nic.Al.222.

Greek (Liddell-Scott)

ὠρῡδόν: ἐπίρρ. μετὰ ὠρυγμῶν, ὡς λύκος ὠρυόμενος, Νικ. Ἀλεξιφ. 222.

Greek Monolingual

Α
επίρρ. με ουρλιαχτά, σαν ωρυόμενος λύκος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠρύομαι + επιρρμ. κατάλ. -δόν (πρβλ. ἀναφαν-δόν)].