συντράχηλος

English (LSJ)

[ᾰ], ον,

   A with head sunk between shoulders, Philostr. Gym.35.

Greek Monolingual

-ον, Α
κοντολαίμης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + τράχηλος (πρβλ. περι-τράχηλος)].