διαμόνιμος

English (LSJ)

ον,    A steadfast, πιστὸν καὶ δ. Porph.Abst.1.52. Adv. -μως permanently, Phld.Mus.p.67K.

Greek (Liddell-Scott)

διαμόνιμος: -ον, μόνιμος, Πορφύρ. Ἀπ. 52.

Spanish (DGE)

-ον
1 perdurable οὐδὲ γὰρ φιλίας ... πιστόν τι καὶ διαμόνιμον Porph.Abst.1.52.
2 adv. -ως permanentemente Phld.Mus.4.4.33.

Greek Monolingual

διαμόνιμος, -ον (AM)
σταθερός.