κνυζέομαι

English (LSJ)

prop. of a dog,    A whine, whimper, κνυζεῖσθαι (v.l. -ᾶσθαι) S.OC1571 (lyr.), cf. Theoc.6.30; κυνηδὸν κνυζούμενον S.Fr.722, cf. Ar.V.977; of children, D.H.1.79; ἐν ὕπνῳ κνυζεῦνται (v.l. -ῶνται) φωνεῦντα φίλαν ποτὶ ματέρα τέκνα Theoc.2.109:—also Act. κνυζῶ Poll.5.64 (κνύζω Anon. ap. Suid.), κνυζεῖ Opp.C.1.507: κνυζάομαι (cf. supr.), Ael.NA1.8, 11.14: κνύζομαι, Gal.19.112, Hsch.; for Sophr. 53 v.κνυζόω.

Frisk Etymological English

Grammatical information: v.
Meaning: whine, whimper, of dogs and children (S., Ar., Theoc., Opp., Nonn.).
Other forms: (-έω), also -ζάομαι, -ζομαι,
Compounds: rarely with προσ-, ὑπο-.
Derivatives: κνυζηθμός whining, also of wild animals (π 163, A. R., Opp., Ath.); κνύζημα whimpering of children (Hdt., Him.).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]X [probably]
Etymology: Onomatopoetic; an accidental agreement gives Lith. kniaũk-ti miow. Cf. κνυζόω.

Frisk Etymology German

κνυζέομαι: {knuzéomai}
Forms: (-έω), auch -ζάομαι, -ζομαι,
Grammar: v.
Meaning: winseln, wimmern, von Hunden und Kindern (S., Ar., Theok., Opp., Nonn., späte Prosa).
Composita : vereinzelt mit προσ-, ὑπο-,
Derivative: Davon κνυζηθμός Gewinsel, auch von wilden Tieren (π 163, A. R., Opp., Ath.); κνύζημα das Wimmern der Kinder (Hdt., Him. u. a.).
Etymology : Onomatopoetisch; eine zufällige Ähnlichkeit bietet lit. kniaũk-ti miauen. Vgl. κνυζόω.
Page 1,886-887