κυνηγίς

English (LSJ)

κῠνηγ-ός,    A v. κυναγός.

Greek (Liddell-Scott)

κῠνηγίς: κῠνηγός, ἴδε ἐν λ. κυναγός.

Greek Monolingual

κυνηγίς, -ίδος, ἡ (Α)
μτγν. θηλ. του κυνηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κυνηγός + κατάλ. -ίς (πρβλ. αιλουρ-ίς, θωρακ-ίς)].