νωμήτωρ

English (LSJ)

ορος, ὁ,    A one who distributes, Doroth. ap. Heph.Astr.3.30, Man.6.357.    II one who guides, moves, etc., Nonn.D.12.20, 48.165.

Greek (Liddell-Scott)

νωμήτωρ: -ορος, ὁ, ὁ διανέμων, Μανέθων 6. 357. ΙΙ. ὁ ὁδηγῶν, κινῶν, κτλ., Νόνν. Δ. 12. 20., 48. 165.

Greek Monolingual

νωμήτωρ, -ορος, ὁ (Α)
1. αυτός που διανέμει, που μοιράζει («κρεῶν νωμήτορας ἄνδρας», Μαν.)
2. κυβερνήτης, οδηγός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < νωμῶ + επίθημα -τωρ (πρβλ. ηγή-τωρ)].