προσεκποτέον

English (LSJ)

(as if from *προσεκπίνω)    A one must swallow as well, metaph., τὸ δυσχερές Plu.2.1111c.

French (Bailly abrégé)

il faut de plus boire jusqu’au bout ou vider encore.
Étymologie: adj. verb. de *προσεκπίνω, de πρός, ἐκπίνω.

Russian (Dvoretsky)

προσεκποτέον: adj. verb. к προσεκπίνω.