στηρικτός

English (LSJ)

ή, όν,    A solid, firmly based, Hymn.Is.163.    2 = foreg., Cat.Cod.Astr.1.100.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α στηρίζω
1. σταθερός, ασάλευτος («ἄκραις στηρικταῑς», Ύμν. Ίσ.)
2. στηρικτικός.